سینما

دانش آموختگان سینما تنها دانشجویانی هستند که وقتی آنها را می بینم حسرت و‌غبطه می خورم. آن ها که می توانند وقایع را به راهی به نام هنر بکشانند و ‌از زوایه ای نگاه کنند که زنده و زیباو ‌‌خشن است.گاه فرسنگ ها از متن واقع دور است و گاه چنان نزدیک است که ما می گوییم دور است!

هرگاه بااین افراد در دیدار می افتم، در خود فرو می روم ‌‌از خود یک سوال اساسی می پرسم: دقیقا برای چه کار و چه هنری در این دنیا در حال نفس کشیدن و تپیدنم؟

شاید و نمی دانم شاید به سرم زد و رفتم در این عرصه.

جایی برایم باز خواهد شد؟

نمی دانم

شاید.